Organizm człowieka do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje określonych substancji odżywczych w odpowiednim stężeniu. Stężenie to jest zależne od tego, czy chorujemy, czy jesteśmy zdrowi. W pierwszym przypadku jego przywrócenie do pierwotnego stanu (lub dopasowanie go do aktualnych potrzeb pacjenta) jest niezwykle ważne dla polepszenia jego samopoczucia i wspomagania leczenia. Gałąź medycyny koncentrująca się na takich działaniach to medycyna ortomolekularna. Na czym jednak one polegają? Co konkretnie określa się tym mianem?
Medycyna ortomolekularna – historia
Podstaw medycyny ortomolekularnej należy szukać w pracach dwukrotnego laureata Nagrody Nobla, doktora Linusa Paulinga. Na podstawie swoich badań, naukowiec wysnuł wniosek, że w organizmie chorych zmienia się poziom kluczowych dla jego funkcjonowania składników. Według Paulinga, by wrócić do pełni sił pacjent musi uzupełnić te niedobory. Medycyna ortomolekularna skupia się na badaniu interakcji między cząsteczkami poszczególnych substancji odżywczych oraz ich znaczenia dla naszego zdrowia, a także sposobie ich przyswajania przez organizm.
Medycyna ortomolekularna – najważniejsze substancje
Które jednak składniki są z punktu widzenia medycyny ortomolekularnej szczególnie ważne? Oczywiście te, które mają kluczowe znaczenie dla poprawnego funkcjonowania organizmu. Są to przede wszystkim minerały, witaminy, pierwiastki śladowe zdrowe tłuszcze, wszelkiego rodzaju substancje dostarczane wraz z pokarmami roślinnymi, aminokwasy, złożone węglowodany, pro i prebiotyki oraz enzymy proteolityczne. Spośród tych substancji pokarmowych najważniejsze są te, których ludzki organizm nie syntetyzuje sam.